GÓRAL ŻYWIEC

Ciężko jest odtworzyć blisko 45 letnią historię klubu, w momencie gdy księgi pamiątkowe nie posiadają prawie żadnych pomocnych informacji. Została więc tutaj zawarta cała wiedza jaką posiadam, oraz informacje od ludzi związanych przez długie lata z klubem GÓRAL Żywiec. Fakty te nie są może całkowitym i pełnym odzwierciedleniem kart historii naszego klubu, lecz uzmysłowić mogą nam wszystkim, a zwłaszcza młodym sympatykom osiągnięcia Klubu Sportowego GÓRAL Żywiec. 
Historia KS "Góral" sięga roku 1956, kiedy to grupa młodych zawodników rozwiązanej sekcji bokserskiej LKS Łodygowice ( miejscowości oddalonej o 6 km od Żywca), postanowiła założyć własny klub sportowy z jedną sekcją - bokserską. Tak powstał LKS "GÓRAL" Żywiec. Klub zainaugurował swoją działalność 1 wrześ- nia. Dwa tygodnie później wybrano prezesa. Stanowisko to objął Władysław Kumorek. Klub zaczął się rozwijać, zaczęły pojawiać się pierwsze sukcesy sportowe - pierwszy w historii klubu medalem był "brąz" MP zdobyty przez Stanisława Szczygła. GÓRAL może poszczycić się jednak wieloma znanymi z krajowych ringów zawodnikami jak np: Władysław Błazusiak, Mieczysław Mrowiec, Kazimierz Biel, Władysław Machała, Adam Szczygieł, Kazimierz Lorenc, Jan Lorenc. Treningi tych zawodników niestety zostały przerwane, gdyż w 1971 r. sekcja bokserska z powodu braku środków finansowych została zawieszona. Bokserzy wznowili treningi dopiero w 1981 r. Trenerami zostali wówczas - pracujący w klubie do dziś - Stefan Gawron i Stanisław Orlicki. Spod ich trenerskiej ręki wyszło następne pokolenie utalentowanych bokserów. Wystarczy wymienić nazwiska: Janusza Barcika, Jacka Mizi, Marka Gruszeckiego, Waldemara Małyszki (uczestnika IO w Atlancie), czy znanego obecnie z ringów zawodowych Tomasza Adamka. Dziś trenerzy boksu również nie mogą narzekać na brak talentów. Po juniorskie mistrzostwa kraju sięgał już Mariusz Bąk, dobre wyniki osiągał inny junior Grzegorz Ciupka. 
Dwa lata po bokserach, swoją działalność rozpoczęła sekcja podnoszenia ciężarów, która niedługo po rozpoczęciu treningów zaczęła odnosić sportowe sukcesy w swoim okręgu krakowskim, ale również na arenie krajowej. Do najlepszych zawodników należeli wówczas: Michał Koźbiał - mistrz Polski juniorów, mistrz LZS, mistrz zrzeszenia "Gwardia" oraz Marian Sandok, Jan Furtok, Eugeniusz Dziedzic, Szczepan Koźbiał, Czesław Katelik i Józef Pawlus. Sztangiści podzielili jednak los bokserów i po kilku latach działania musieli zrezygnować z posiadania własnej sekcji. Ta odrodziła się w 1984 r. , kiedy to drużyna wystartowała w rozgrywkach ligi okręgowej. Po roku była już zespołem II - ligowym, a w 1992 roku uzyskała awans do I ligi. Podczas wznowionej działalności klubu udało się zawodnikom tej sekcji osiągnąć wiele sukcesów, za najbardziej spektakularne uchodzą: tytuł mistrza Europy juniorów Roberta Boraka, srebrny medal ME' 93 zdobyty przez Bogdana Pierlaka oraz 5. miejsce w tych zawodach Piotra Tomaszka. Kolejne lata to sukcesy kobiecego podnoszenia ciężarów. Dobrą passę rozpoczęła Alina Pożoga, która zdobyła srebrny medal ME. W jej ślady poszła obecnie najlepsza w Polsce ( a jedna z najlepszych na świecie) sztangistka Agata Wróbel, wielokrotna mistrzyni Europy i Świata, medalistka olimpijska. Sekcja trenowana przez Edwarda Tomaszka ma w swym dorobku wiele rekordów kraju, Europy i Świata. Trener nie boi się o przyszłość sekcji i mówi: Mamy tylu młodych zawodników, że klub z całą pewnością prędzej, czy później będzie miał z nich pociechę. Świetnie radzą sobie sztangistki, które idąc w ślady Agaty Wróbel sięgają po medale w krajowych zawodach. Ich koledzy z sekcji również udawadniają, że nie są gorsi. Złotymi zgłoskami w historii klubu zapisała się również działająca od 1958 r. sekcja kolarstwa. Do dziś pamięta się wspaniały sukces Ireny Waligóry, która w 1960 r. zdobyła tytuł Szoszowej Mistrzyni Polski Kobiet. Do najbardziej znanych kolarzy "GÓRALA" należeli: Józef Garncarczyk, Marian Kupczak, Jan Gawlas oraz zawodnicy: Jasek, Murański i Sufa. Sekcji kolarskiej również przyszło borykać się z kłopotami finansowymi. I tak w 1989 r. sekcja kolarstwa zostaje rozwiązana. Decyzję argumentuje się brakiem sprzętu sportowego oraz kłopotami finansowymi. 

Jeszcze za czasów prezesa Niepielskiego w "Góralu" rozwinęła się siatkówka. Sekcja miała szanse nawet na awans do I ligi w 1992 r. Lecz po raz kolejny nie utrzymała się ze względów finansowych. Lecz jak każda z sekcji może poszczycić się wychowankami znanymi na krajowej i nie tylko arenie sportowej. Najbardziej znanym z nich jest Janusz Bułkowski, należy do najlepszej pary w Polsce w siatkówce plażowej i jest reprezentantem Polski w tej dyscyplinie sportu.

Najważniejszą datą w historii klubu wydaje się być 31 marca 1976 r., kiedy to doszło do podpisania umowy pomiędzy klubem a Zakładami Piwowarskimi, które zadeklarowały daleko idącą ofertę współpracy. W wyniku tego porozumienia do zarządu klubu dokooptowano osoby wywodzące się z Zakładów Piwowarskich: dyr. Tadeusza Niepielskiego, Stanisława Szklarskiego i Mariana Biernata. Ludzie ci doprowadzili do zmiany oblicza klubu. Przede wszystkim utworzono sekcję piłki nożnej, która rozpoczęła swe rozgrywki 23 lata temu. Brak wspomnianych na początku klubowych kronik spowodował to, że nie zachował się wykaz zawodników, którzy rozpoczęli rozgrywki w klasie C. 

Po roku gry w tej klasie rozgrywkowej awansowali do klasy B. Na kolejny awans zawodnicy Górala czekali do roku 1982. W tym samym roku na stanowisko prezesa został wybrany mgr T. Niepielski. Pod jego kierownictwem, zarówno piłkarze, jak i zawodnicy innych sekcji doczekali się oddania do użytku nowej hali sportowej, której otwarcie nastąpiło 26 kwietnia 1983 r. Rok później piłkarze awansują do klasy okręgowej, by zaledwie po jednym sezonie gry wejść do III ligi. 

Na inauguracyjny mecz GÓRALA z  na stadionie przy ul. Browarnej przybyło przeszło 5000. kibiców, przez co wielu z nich nie znalazło miejsca na trybunach. Zainteresowanie malało jednak wraz z nienajlepszymi wynikami drużyny, która po roku gry spadła do IV ligi. Młodzież nie odwróciła się jednak od klubu i w wyniku dużej liczby zawodników zainteresowanych grą, w 1986 r. powstają dwie drużyny seniorów ( pierwsza gra w "okręgówce", druga w A - klasie). Na początku lat dziewięćdziesiątych GÓRAL  ponownie awansuje do III ligi. Z tamtej drużyny wywodzi się obecny reprezentant Polski, zawodnik Schalke 04, Tomasz Hajto. 

Po pechowym zakończeniu trzeciego sezonu GÓRAL po raz kolejny opuszcza szeregi trzecioligowców.  Tym razem jednak był to bardzo pechowy spadek, gdyż zawodnicy "GÓRALA" utrzymali się "nad kreską" spadkowiczów, tyle, że nieoczekiwany spadek GKS Tychy z II ligi powiększył liczbę spadkowiczów w III lidze. To spowodowało, że GÓRAL po raz kolejny wylądował w lidze makroregionalej. Gra tam już 10 sezon, i za każdym razem jest drużyną która walczy o tzw. środek tabeli.

Obecnie drużynę prowadzi trenr Jan Laburda, który ma dość ustabilizowaną kadrę zawodników. Najbardziej doświadczeni w składzie to Robert Sołtysek, Piotrek Trzop, Marek Krasiński, Maciek Ludwiczak i Piotrek Jaroszek. Obecnie po zabraniu przez Browar starego boiska przy Browarnej GÓRAL otrzymał od miasta stadion na Jazie w Zabłociu i po przeprowadzeniu generalnego remontu właśnie tam rozgrywa swoje mecze.
Na koniec warto wspomnieć o najbardziej zasłużonym graczu GÓRALA Lucjanie Niewiarowskim, który mimo iż zakończył piłkarską karierę w naszym klubie nadal gra w A klasowym zespole LZS Radziechowy. Pracuje również jako gospodarz w GÓRALU. Najzagorzalsi kibice pożegnali go podczas meczu derbowego z zespołem Koszarawy, wręczając symboliczny puchar, szalik oraz bukiet kwiatów.